“ნეტავ თუ გიცნობ, წლების მერე როდესაც გნახავ…” – ამის შესახებ სასულიერო პირი პეტრე კოლხი წერს.
“ახლა ჩრდილები თავმოკვეთილ წმინდანებს გვანან,
მუქია ზეცა, მდუმარება ჩამდგარა გარეთ.
და უნებურად მივამსგავსე ცარიელ ჰამაკს,
სადღაც მთის იქით რომ კიდია ახალი მთვარე.
ცივმა ამინდმა დააგრძელა მანძილი ახლა,
და მაინც თითქოს გამოსავალს ყოველთვის ვეძებ.
ნეტავ თუ გიცნობ, წლების მერე როდესაც გნახავ,
როცა ბალახი ამოხეთქავს გაყინულ მკერდზე!..”