დღეს ლიკა ქავჟარაძე 64 წლის გახდებოდა.
ლიკა ქავჟარაძე (დ. 26 ოქტომბერი, 1959, თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ — გ. 11 ოქტომბერი, 2017, თბილისი) — ქართველი კინომსახიობი. ცნობილია მთავარი როლით თენგიზ აბულაძის ფილმიდან „ნატვრის ხე“.
ხუთი წლიდან მუსიკას ეუფლებოდა და თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია დაამთავრა ფორტეპიანოს განხრით.
12 წლიდან დაიწყო კინოკარიერა — 1972 წელს მიიწვიეს კინოსტუდია „ქართულ ფილმში“. ამავე ასაკში მოკლემეტრაჟიან ფილმ „შადრევანში“ გადაიღეს. შემდეგ იყო „როცა აყვავდა ნუში“, „მშვენიერი კოსტიუმი“ და სხვა ფილმები.
კინოში განსახიერებულ ოცდაათამდე როლის მიუხედავად, განსაკუთრებული აღიარება მას თენგიზ აბულაძის „ნატვრის ხეში“ შესრულებულმა მარიტას როლმა მოუტანა. თავად ამბობდა: „მარიტამ მართლაც რომ წარუშლელი კვალი დატოვა არა მარტო ჩემს კარიერაში, არამედ, ზოგადად, ცხოვრებაში. იმის მიუხედავად, რომ საკმაოდ ბევრ ფილმში ვითამაშე, „ნატვრის ხე“ მაინც სხვა იყო. დღემდე სწორედ ამ ფილმით მიხსენებენ. მარიტას როლი ცხოვრების ბოლომდე გამყვება“.
მიუხედავად აქტიური გადაღებებისა, მსახიობმა ბედი პოდიუმზეც სცადა. როგორც მოდების სალონ „ირიდას“ დამფუძნებელი იხსენებდა, „ლიკას სილამაზე დანარჩენ მოდელებს იმდენად აკომპლექსებდა, რომ მის გვერდით გამოსვლა უჭირდათ“.
უკანასკნელ წლებში გამოჩნდა შოთა კალანდაძის ეროტიკულ ფილმში „მედუზა გორგონა“. თავად მას აღწერდა, „როგორც ესთეტიკურად გადაღებულ სასიყვარულო სცენებს“.
ტრაგიკული იყო მისი ბედი, ტრაგიკული, ალბათ, იმ ეტაპიდან, როცა ცხოვრების მთავარი აზრი, დედა დაკარგა. სწორედ ამ ეტაპიდან, როგორც თავად ამბობდა, ცხოვრება ძალზე გაუჭირდა და ხსნას ტილოზე, ფუნჯის მოსმით პოულობდა. დაიმსხვრა მისი ქალური ბედნიერებაც – უყვარდა, გათხოვდა, დაშორდა, მერე ისევ შეუყვარდა, გათხოვდა, დაშორდა… მთელი ცხოვრება ეტრფოდნენ შორიდან, ახლოს მიკარებას ვერავინ ბედავდა. ყველაზე ტრაგიკული და გულსატკენი კი ისაა, როცა ქვეყანას ჰყავს ასეთი ღვთიური არსება, ყველა ტკბება მისი ცქერით, მაგრამ არავინ არაფერს აკეთებს მისი სულიერი და ყოფითი გასაჭირიდან გამოსაყვანად. არავინ ზრუნავს მასზე და აი, აღარ არის ის ჩვენ გვერდით – თავისი გმირის, მარიტას მსგავსად, წავიდა დაღლილი, ყველაფერზე და განზე მდგომ ადამიანებზე განაწყენებული იმ ასაკში, როცა ქალს ცხოვრება უხარია, იცის თავისი შარმი; იმ დროს, როცა უნდოდა, კიდევ მნიშვნელოვანი საქმეები ეკეთებინა ხელოვნებაში.
მართლაც „საიდან მოდის ეს სილამაზე ან საით მიდის?..“ ეს ლიკა ქავჟარაძის დღიურებია.
„5 წლის ვიყავი. დედა მოვიდა და რატომღაც, მეზობელთან გამიყვანა. თითქოს იქ დამმალა. საშინელი სიჩუმე იყო. სიწყნარე. უცბად სადარბაზოდან ყვირილი მომესმა. დავიბენი. ვერ გავიგე, რა ხდებოდა. გამოვიპარე და კარის ჭუჭრუტანაში გავიხედე. ბებია იდგა, სულ შავებში. ტიროდა. დედაც იქ იყო. განაგრძეთ კითხვა