“დილის 7 საათზე უკვე სადგურში ვიყავი.
ბათუმში მნიშვნელოვანი საქმიანი შეხვედრა მქონდა და ახლა უკან,თბილისისკენ ვბრუნდები..
აბა რა გითხრათ?
ასეთი გუგუნი, ხმაური, გულაობა და ტუსოვკა ნიცაშიც არ მახსოვს…
ერთ რამეს მივხვდი. ქვეყანამ ჯერ ვერ მოიშუშა, და ვერც მოიშუშებს იარას, მაგრამ ახალგაზრდებს გართობა სწყურიათ.
უარყოფითმა ემოციამ დაღალა და გამოფიტა ხალხი. სუიციდალურ ერს მომავალი არ აქვს,ჩვენ კი ფენიქსივით შევძელით განახლება…
რუსების,
უკრაინელების,სომხების, ებრაელების,თურქების,ინდოელები, ჩინელების, აქა-იქ ევროპელების და ქართველების ხმები ერთ დიდ კაკაფონიად იღვრება ბათუმის ბულვარში.
სავსეა სამორინეები, სახინკლეები, ბარები,
რესტორნები, ქუჩებში ფეხის დასადგამი ადგილი აღარაა,
პარკინგი, ხომ საერთოდ ფანტასტიკის სფეროდანაა,მადლობა ღმერთს, რომ რკინიგზა გამართულად მუშაობს.
ამ ქაოსსა და თითქოს ზღვარგადასულ ხმაურში არის რაღაც…
რაღაც ახალი და საინტერესო სუბკულტურა იბადება, სრულიად განსხვავებული ურთიერთობები ყალიბდება.
ტაქსის მძღოლმა ორ წინადადებაში ჩამომიყალიბა მთავარი არსი. ვინც ურევს სეზონის მუშაობას -მტერია,
ვინც ფულს ხარჯავს საქართველოში-ყველა მისაღებია.
რომ არა სლავები, აჭარა დაიღუპებოდა…
ჰო, კიდე…
გაიხსნა ბევრი უკრაინული რესტორანი და კაფე-ბარი, სადაც სიამოვნებით მუშაობენ რუსები და პირიქით.
ომს ყველა გაურბის.
მშვიდობა ყველას უნდა.
საქართველო თავისუფლების კუნძულია!
ახალი კუბა ვართ! ბათუმი გაეროს მოდელი,
ოღონდ
ბევრად ნაღდი და დახვეწილი.
ქცევა აქ ევროპულია, ფასეულობები კოსმოპოლიტური.
ბათუმში იშვა ურთიერთობის სრულიად ახალი, ჯანსაღი,
ეკონომიკურად მდგრადი,
მორალურად მისაღები მოდელი და ამას ვეღარაფერი შეაჩერებს❤️
P.S.ვიღაცა კვლავ გააგრძელებს კლავიატურაზე ბოღმის ნთხევას,თუმცა ამაოდ …
რეალობა აქ და ახლაა” – წერს ლალი მოროშკინა.