მსახიობი თამრი ბზიავა ჟურნალ “სარკეს” პირად ცხოვრებაზე, გამოწვევებზე, ცნობილ დედაზე – ქეთი დოლიძესა და ძმაზე, რეჟისორ თორნიკე ბზიავაზე, ესაუბრა.
დედა არ ერიდება სიმართლის თქმას, ეს ბევრს არ მოსწონს. მეც და თორნიკეც ძალიან ხშირად ვკამათობთ მასთან თუნდაც იმაზე, რომ ვერ გამოიყენა თავისი უზარმაზარი სანაცნობო, რომელიც თეატრალურ სამყაროში სხვადასხვა ქვეყანაში ჰყავს. მას შეეძლო, ბევრად სახელმოხვეჭილი და წარმატებული ყოფილიყო, უცხოეთში რომ წასულიყო, მაგრამ რას იზამ, ზღვარგადასული სიყვარული აქვს თავისი სამშობლოსი. თავის თეატრზეც გადაფოფრილი იყო, სულს და გულს არ იშურებდა. სამწუხაროდ, მოხდა ის, რაც მოხდა.
ჩვენს ქვეყანაში ნებისმიერ დონეზე დაუფასებელია ხელოვანის შრომა, პირველ რიგში, სახელმწიფოსგან. კულტურას ყველაზე ნაკლები ყურადღება ექცევა, არადა ეს არის ჩვენი ყველაზე დიდი კაპიტალი, მონაპოვარი, სიმდიდრე, რითაც შეგვიძლია ვიამაყოთ, წარვუდგინოთ ჩვენი თავი მსოფლიოს და გავაოცოთ.
მეც და თორნიკეც ალბათ რაღაცით შეგვაფერხა, თუმცა ჩვენ ისე გვიყვარს ჩვენი პროფესია, ასეთ რამეებს ყურადღებას არ ვაქცევთ. ქეთის დიპლომატია აკლია, არ შეუძლია სათქმელის შეფუთვა, მაგრამ ისეთი უზარმაზარი ენერგეტიკა აქვს, თუ მოინდომა, მთებს გადადგამს.
– რამდენიმე წლის წინ, როცა ჩვენ ინტერვიუ ჩავწერეთ, მითხარით, რომ მზად იყავით ოჯახის შესაქმნელად. ახლა რა ხდება თქვენს პირადში?
– ჩემს ცხოვრებაში იყო ურთიერთობები, ადამიანები, რომლებიც ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავდნენ, მაგრამ საბოლოოდ არ შედგა ჩვენი ერთობა. ყველა ურთიერთობა გარკვეულ კვალს ტოვებს, გასწავლის რაღაცას, დასაფასებელია. მე არ ვკარგავ ადამიანებს, შემიძლია მათთან ჩვეულებრივი მეგობრული ურთიერთობა გავაგრძელო.
სამყარო გიწყობს გამოცდას, რას ირჩევ, ვის ირჩევ. გამოგიგზავნის ადამიანს და გგონია, შენთვის ცხოვრების თანამგზავრი იქნება, მაგრამ აღმოჩნდება, რომ მას სულ სხვა მისია აკისრია. სირთულეა, იპოვო ისეთი, ვინც შენი სულის ნაწილი იქნება, ლამის შენი სისხლი და ხორცი. ეს მაშინვე არ ხდება, ამას შრომა სჭირდება.
– ქეთის პოზიცია როგორია ამ საკითხში?
– დედა ამ კუთხით არც ჩემს და არც თორნიკეს ცხოვრებაში ერთი სიტყვითაც კი არ ჩარეულა არასოდეს.
წყარო: sarke.ge