მომღერალი, სამცხე-ჯავახეთის გუბერნატორის მოადგილე, ზურა ხაჩიძე წლებია პროფესიიდან გამოდმინარე მედიის ყურადღების ცენტრშია. მის ცხოვრებაში უამრავი ტრაგედია და ცხოვრების რთული პერიოდი იყო. დღეს ამ სტატიაში ზურა ხაჩიძის პირადზე მოგიყვებით. გავიგოთ „ქუჩის ბიჭების“ ცნობილი სახის პირადი ამბები.
ბავშვობა
ხაჩიძის ბავშვობის წლებს უდარდელი ნამდვილად არ იყო. ცხრა თვის იყო, მისი მშობლები რომ დაშორდნენ და ცალ-ცალკე, სხვადასხვა ქალაქისკენ აიღეს გეზი, ის კი ბორჯომში ბებია-ბაბუასთან დატოვეს. ეს ზურა ხაჩიძის ცხოვრების დასაწყისია.
„ქალაქ ბორჯომში დავიბადე. მამა, შუქრი ხაჩიძე, ავტობუსის მძღოლი გახლდათ და საბჭოთა კავშირის მასშტაბით მუშაობდა. დედა, ლალი ვეფხვიაშვილი, სასწავლო ნაწილის გამგე იყო სპორტსკოლაში. ცხრა თვის ვიყავი, ჩემი მშობლები რომ დაშორდნენ. დედა ათი წლით უმცროსი იყო მამაზე. მოუტაცებია მამას დედა, მაგრამ ვერ შეეწყვნენ ერთმანეთს. დედა თბილისში წავიდა. ექვსი წლის ვიქნებოდი ალბათ, რომ გათხოვდა და შვილი ეყოლა, მამა რუსეთში წავიდა. მე მამის მშობლებმა გამზარდეს. შვიდი წლის ასაკიდან გამოჩნდა მამა ჩემს ცხოვრებაში.
ვიცოდი, მამა სადაც იყო, უფრო დედას ვკითხულობდი. მამიდა და ბებია მზრდიდნენ 14 წლამდე, სანამ დედას გავიცნობდი. დედა ბორჯომში ისვენებდა ხშირად, მეორე სახლი გვქონდა იქ. ერთხელ მეგობარმა მოტყუებით გადამიყვანა, რომ მენახა. ეს იყო ჩვენი პირველი შეხვედრა“- ამბობს ზურა ერთ-ერთ ინტერვიუში.
„ძალიან ადრე დავიწყე დამოუკიდებელი ცხოვრება და ამ დამოუკიდებელი ცხოვრებისთვის დავიწყე სარჩოს მოპოვება, ანუ მოპარვა პირდაპირ გეტყვით“- ამბობს ზურა ხაჩიძე.
ზურა როგორც თავად ერთ-ერთ ინტერვიუში ჰყვება მატარებელში ღამის გათენება ხშირად უწევდა.
„ვაგზლის მოდენაზე იყო მიტოვებული მატარებლები და როცა თბილისში ჩამოვდიოდი ვცხოვრობდი ამ მატარებლებში“- ამბობს ხაჩიძე.