ივანე დიმიტრის ძე რატიშვილი 1868 წლის 17 ივლისს ქალაქ ორიოლში დაიბადა. 1724 წელს ვახტანგ მეექვსემ მისი წინაპარი (სოფელ ქსოვრისიდან) თავის ამალაში ჩარიცხა და რუსეთში წაიყვანა. ივანე რატიშვილი 10 წლის ასაკში მშობლებმა ორიოლის კადეტთა კორპუსში შეიყვანეს. 1888 წელს კი პეტერბურგის ნიკოლოზის საკავალერიო სასწავლებელში განაგრძო სწავლა, რომლის დამთავრების შემდეგაც ის კავკასიაში გადაიყვანეს. 1890 წელს სამხედრო სამსახური დაიწყო მეფის რუსეთის ერთ-ერთ საუკეთესო სამხედრო ნაწილში, რომელიც საქართველოში იყო განლაგებული.
ივანე რატიშვილმა ცოლად შეირთო ეკატერინე ბაგრატიონი. მათ ორი შვილი შეეძინათ – დიმიტრი და ოლღა. ეკატერინეს დედა, თამარი, საზოგადო მოღვაწე, ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების კომიტეტის წევრი, პოეტ ალექსანდრე ჭავჭავაძის შვილიშვილი იყო, მამა კი – ირაკლი ბაგრატიონი, ერეკლე მეორის შვილიშვილი. ივანე რატიშვილის მეუღლემ და მისმა უფროსმა დამ, ელისაბედმა, რომელიც მწერლობაში „საზანდარის“ ფსევდონიმითაა ცნობილი, განათლება საფრანგეთსა და იტალიაში მიიღეს. ელისაბედ ბაგრატიონ–ორბელიანმა, სოლომონ იორდანიშვილთან ერთად, პირველად თარგმნა „ვეფხისტყაოსანი“ ფრანგულ ენაზე.
დიდუბის იპოდრომზე საჩვენებელი შეჯიბრების დროს, რომელშიც ივანე რატიშვილი თავისი ესკადრონით მონაწილეობდა, ივანეს ცხენმა თავი ვერ შეიკავა და დაეცა. მხედარმა სერიოზული ტრავმა მიიღო და მთელი წელი მკურნალობდა. 1907 წელს კი იძულებული გახდა, სამხედრო სამსახურიდან პოდპოლკოვნიკის ჩინით გადამდგარიყო. მალე პარიზში გაემგზავრა, სადაც წარმატებით დაამთავრა ნატიფი ხელოვნების აკადემია.
სანკტ–პეტერბურგში დაბრუნებულმა ივანე რატიშვილმა სამსახური რუსეთის განათლების სამინისტროში დაიწყო. განათლების სამინისტროს რეკომენდაციით, როგორც სახვითი ხელოვნების მაღალკვალიფიციური სპეციალისტი, ზამთრის სასახლის სამმართველოში გადაიყვანეს.
საარქივო დოკუმენტებიდან და მასალებიდან ჩანს, რომ 1913 წელს პოდპოლკოვნიკი თავადი რატიევი ზამთრის სასახლის პოლიცმეისტერის მოვალეობის შემსრულებლად დაინიშნა, იმავე წელს გვარდიაში გადაიყვანეს. 1915 წელს კი წმიდა სტანისლავის მეორე ხარისხის ორდენით დააჯილდოვეს და ზამთრის სასახლეში იმპერატრიცა ალექსანდრა ფეოდოროვნას მხატვრულ განძეულობათა საცავის სარეზერვო კომისიის წევრად დანიშნეს.
მალე რატიევი იმ კომისიის თავმჯდომარედ დაინიშნა, რომელსაც უნდა გამოერკვია პეტროგრადის სასახლეების სამმართველოში შემავალი შენობების აუცილებელი სარემონტო სამუშაოები. ამ სამუშაოს წარმატებით შესრულებისათვის იმავე წელს მიენიჭა წმიდა ანას მეორე ხარისხის ორდენი და პოლკოვნიკის წოდება.
შემდეგ თავადი რატიევი დაინიშნა პეტროგრადის სასახლეების სამმართველოს უფროსის, გენერალ–მაიორ კომაროვის თანაშემწედ. სულ მალე კი – ერმიტაჟიდან და სასახლეებიდან განძეულობის ევაკუაციისთვის გამოყოფილი კომისიის თავმჯდომარედ. ივანე რატიშვილმა ორჯერ მიიღო მონაწილეობა ზამთრის სასახლისა და ერმიტაჟის განძეულობათა გადარჩენაში.