ჟურნალისტი, ვახო სანაია, სოციალურ ქსელში ეხმაუერება “ოცნების” მიერ მესამედ, საგამოძიებო კომისიის შექმნის ჩაგდებას და წერს:
“რაც თავი მახსოვს, სულ საგამოძიებო კომისიაზე ვწერ სტატუსებს. ბოლოს ეცინებოდა ხალხს, მაგრამ მაინც ჯიუტად ვწერდი.
მიზეზი მარტივია. სულ ორი სვლა არსებობს :
1. ან ხელისუფლება არ გაქმნევინებს კომისიას, უწყვეტად არღვევს კონსტიტუციას და პრაქტიკულად აჩერებს პარლამენტის მუშაობას.
2. ან ოპოზიცია ახერხებს კომისიის შექმნას, სხდომებზე იბარებს ყველას, მათ შორის ბიძინა ივანიშვილს, ამყოფებს პრესინგში და ბოლომდე აშიშვლებს სისტემას.
ორივე შემთხვევაში ინიციატივა გადადის ოპოზიციის ხელში.
2 წელია, ვამბობ – რადგან ოპოზიცია არალეგიტიმურ პარლამენტში მაინც შევიდა, იქ ერთადერთი რეალური ბერკეტი საგამოძიებო კომისიაა. ეს 2 წელი ჩაიკარგა, მაგრამ სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს.
ახლა ოპოზიციას რამდენიმე საზრუნავი უნდა ჰქონდეს:
1. არ მოშალოს ყაზარმული მდგომარეობა;
2. არ დაუტოვოს ზოგიერთს შანსი, გასხლტეს იმ 50 კაციდან – ამისთვის მნიშვნელოვანია ოპოზიციამ საზოგადოების ყურადღება არ მოადუნოს;
3. ვიზუალურად ცოტა მეტი კრეატივია საჭირო – შინაარსის გარდა ფორმასაც აქვს მნიშვნელობა საზოგადოების ყურადღების მისაქცევად.
4. საზოგადოების ინფორმირება, როგორც ეს მოხდა რუსულ კანონთან დაკავშირებით. მარტივი გზავნილია მისატანი ხალხამდე – რუსული რეჟიმი საქართველოს კონსტიტუციას ფეხქვეშ თელავს.
5. პოლიტიკური პროცესი იქამდე უნდა მივიდეს, რომ ხელისუფლების გაჯიუტების შემთხვევაში გარედან ხალხის მხარდაჭერა აუცილებელი გახდეს, მაგრამ ჯერ ხალხმა უნდა დაინახოს, ოპოზიციას რა შეუძლია.
6. ეს პროცესი ოპოზიციური ძალების ერთამანეთთან თანამშრომლობის გამოცდაც იქნება.
7. ოპოზიციის არსენალშია საკითხების მრავალფეროვნება. საგამოძიებო კომისიის შექმნა უნდა მოითხოვონ მრავალ საკითხზე ეტაპობრივად – დაწყებული მოსამართლეებით გაგრძელებული სუსის კრებსებითა თუ მუხთარლის გატაცებით და ა.შ და ა.შ.
ერთი სიტყვით, ბურთიც ოპოზიციისა და მოედანიც: თემა არსებობს, დღის წესრიგი არსებობს, დეპუტატების რაოდენობა ჰყოფნით, ზემოქმედების ბერკეტი არსებობს.
ვნახოთ – ან შეძლებენ პოლიტიკური პროცესის შექმნას ან ეს შესაძლებლობაც დაიკარგება.”