“ან ყველა ვიბრძვით ყოველდღე, ყოველ წამს, სანამ არ ვიგებთ, ან სიყალბის ნაწილი ვართ”, – ზურაბ ჯაფარიძე ციხიდან გავრცელებულ წერილში მზია ამაღლობელის განაჩენზე გამოხმაურებაზე საუბრობს.
„მზია ამაღლობელზე დადებული ცნობილი ადამიანების FB „ქარდები“ ვნახე, სადაც მის გათავისუფლებას ითხოვენ. კარგია ეს, ამ რეალობაში ესეც დასაფასებელია, რა თქმა უნდა, მაგრამ, იქნებ მეტიც შეძლოთ? მხოლოდ ჯოჯოხეთურ მომენტებში რომ ჩნდებით და აფიქსირებთ პოზიციას, და შემდეგ ისევ ქრებით, შემდეგი ჯოჯოხეთური მომენტის დადგომამდე, იქნებ ეგეც არის ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რომ აღარ დამთავრდა ასეთი ჯოჯოხეთური მომენტები? პირიქით, ჩვენს გარშემო რეალობა იქცა უკვე სრულ ჯოჯოხეთად. როცა მთელი ქვეყანა ღრიალებს, მაგ დროს ერთი წინადადების გასროლა, მოვალეობის მოხდის გემოს ტოვებს. უკაცრავად, საწყენად არ ვამბობ. არავის განაწყენების სურვილი არ მაქვს, მაგრამ გაჩუმებასაც ვერ ვახერხებ, დრო აღარ მაქვს. „პოლიტიკაში არ ვერევი” და „პოლიტიკა ჩემი საქმე არ არის”- ესეც არაა პასუხი, არც ჩემი არ არის. გავჩუმდებით მე-12 პენიტენციური და გარეთ კიდევ 4-5, პოლიტიკოსს რომ ვეძახით და მერე რა ხდება? მერე ვისი საქმეა პოლიტიკა? ან ყველა ვიბრძვით ყოველდღე, ყოველ წამს, სანამ არ ვიგებთ, ან სიყალბის ნაწილი ვართ. ასეთი დროა”,– წერს ზურაბ ჯაფარიძე წერილში.