დღეს საგამოძიებო კომისიამ მიხეილ მესხი გამოკითხა.
საუბარი 2009 წლის 15 ივნისს, თბილისის მთავარ სამმართველოსთან მომხდარ მოვლენებსა და ასევე 2011 წლის ვეტერანების აქციის დაშლის საკითხს შეეხო.
„ისეთ ტკივილებს ვგრძნობდი, ღმერთს ვთხოვდი, გავითიშო-მეთქი… ბეიზბოლის ჯოხი თავში დამარტყა.. საშინელი დღე იყო, “გრეჩიხებს” აგინე, თორემ მოგკლავო და “დუბინკა” მირტყა ტუჩებთან […]
ქუთაისის ციხის მაშინდელი უფროსი იყო ბატონი ჯიჭონაია. „სპიჩკებს“ ეძახდნენ, სადაც ჩვენ შეგვიყვანეს. მე პირადად 7 კვადრატში ვიჯექი, მაგრამ, სანამ შეგვიყვანდნენ „სპიჩკებში“, ვიგრძენი, რომ ფეხი დამისველდა, ალბათ ვინმემ წყალი დალია-მეთქი და რომ გამოვედი, ფეხსაცმელი სულ სისხლიანი მქონდა…
„სპიჩკები“ თვითონ ციხეში იყო, საკნდიდან მანდ ჩამოგიყვანდნენ და მანდ ელოდებოდი სასამართლოში (გადაყვანას). გაგა ამბროლაძე და მიხეილ ამაშუკელიც იმავე პირობებში იყვნენ. პირველ დღეს მოხდა ეს ამბავი, ალბათ, შიში რომ მქონოდა იქაურობის, იმიტომ, რომ შემდეგ რომ დავყავდით (სასამართლოზე), მერე მოწმენდილ „სპიჩკებში“ შევყავდით. მერე, ციხეზე როცა მოვიკითხე, რამდენიმე „სპიჩკა“ იყო სპეციალურად, სადაც ამ ადამიანებს სცემდნენ და ვხედავდი, როდესაც მოგვიყვანდნენ სასამართლოდან, როგორ ექცეოდნენ, ბევრჯერ გავუღვიძებივარ ყვირილს, ადამიანების წამების ხმას“, – თქვა მიხეილ მესხმა.