ბევრ მორწმუნეს აინტერესებს, შეუძლიათ თუ არა სასაფლაოზე მიცვალებულებს ცოცხლების მოსმენა, რადგან ბევრი მართლმადიდებლური რიტუალი, რომელიც დაკავშირებულია კომუნიკაციაზე, ცოცხალთა სამყაროსა და მიცვალებულთა სულებს შორის. თუმცა, იმისთვის, რომ მიცვალებულის სულმა მოისმინოს მიმართვა ან დაუკავშირდეს ნათესავს, სასაფლაოზე სტუმრობისას გარკვეული ნიუანსების დაცვაა საჭირო.
მართლმადიდებლური ეკლესიების მსახურები აღნიშნავენ, რომ წმინდა წერილში ადამიანის სული აღწერილია, როგორც მარადიული და უკვდავი სუბსტანცია.
სიკვდილის შემდეგ სული გადის განწმენდის რიტუალს და მიდის სამოთხეში ან ჯოჯოხეთში, მაგრამ არ კარგავს კავშირს ცოცხალთა სამყაროსთან, იხსენებს საყვარელ ადამიანებს და შეუძლია მათთან დაკავშირება.
მართლმადიდებლური ეკლესიების მსახურების თქმითვე, მიცვალებულთან კომუნიკაციის ყველაზე მარტივი გზა სასაფლაოს მონახულებაა. იმის გამო, რომ სული ინარჩუნებს კავშირს სხეულთან, გარდაცვლილს შეუძლია მოუსმინოს საყვარელ ადამიანებსა და ახლობლებს. თუმცა, იმისთვის, რომ გარდაცვლილის სული არ გაბრაზდეს, აუცილებელია მოქმედებების თანმიმდევრობა.
სასაფლაოზე მისვლისას აუცილებელია წაიკითხოთ ლოცვა, დაასრულოთ იგი სიტყვებით “იყავი, ღმერთო, მოწყალე შენი მსახურის ….. მიმართ” და აუცილებლად მიუთითეთ გარდაცვლილის სახელი.
მიცვალებულის საფლავთან მიახლოებისას აუცილებელია მისალმება და პირჯვარი, შემდეგ კი მომზადებული ძღვენის საფლავთან დადება.
აუცილებელია, წაიკითხოთ ლოცვა მისი სულის მოსასვენებლად, რათა მან შეძლოს სამოთხეში დაბრუნება.
წასვლისას ისევ უნდა გადაიწეროთ პირჯვარი და სამჯერ აკოცოთ ჯვარს ან საფლავის ქვას.
გარდაცვლილებს ასევე შეუძლიათ ზოგჯერ დაუკავშირდნენ საყვარელ ადამიანებს სხვადასხვა ნიშნების მიცემით. ეკლესიის მსახურები აღნიშნავენ, რომ სულები ხშირად მიმართავენ ცოცხალს, თუ რამე აწუხებს მათ ან ვერ პოვეს სიმშვიდე, დედამიწაზე დაუმთავრებელი საქმის გამო. იმისათვის, რომ სულმა სიმშვიდე მოიპოვოს და სამოთხეში დაბრუნდეს, აუცილებელია ეკლესიაში განსასვენებლად სანთელი აანთოთ ან მიცვალებულის საფლავზე მღვდელი მოიწვიოთ.