“ბოლო მესიჯი, რაც მომწერა იყო – არა, რას ამბობ, რომ შევურიგდე, აუცილებლად მომკლავს…“ – ამბობს კესარია აბრამიძის შესახებ ჟურნალისტი მაია ასათიანი ვრცელ ვიდეომიმართვაშიც, რომელშიც დეტალურად ჰყვება მათი ურთიერთობის შესახებ.
შეგახსენებთ, რომ გუშინ, ღამით, დიდ დიღომში, ავთანდილის ქუჩაზე მდებარე საცხოვრებელ სახლში სასტიკად მოკლეს ტრანსგენდერი ქალი, მოდელი კესარია აბრამიძე. მკვლელობაში ბრალდებული ბექა ჯაიანი უკვე დაკავებულია.
“ახლა ვნახე ჩვენი ბოლო მიმოწერა, მწერს, რომ ყოფილი პარტნიორი სთხოვს შერიგებას, სიტყვა სიტყვით ასეთი მესიჯია: “არა, რას ამბობ, რომ შევურიგდე, აუცილებლად მომკლავს…“ თითოეული თქვენგანი ვინც ახლა ტირაჟირებთ, რომ ხელისუფლების ჰომოფობიური კანონი არაფერ შუაშია და ეს არის ყოფით ნიადაგზე მომხდარი მკვლელობა, ხართ მომდევნო დანაშაულის მონაწილე. კესო იყო მძიმე, სისტემატური ძალადობის მსხვერპლი.
რამდენიმე თვის წინ ჰქონდა ტვინის შერყევა და მრავლობითი დაჟეჟილობები. ხანგრძლივად მკურნალობდა. ისმის კითხვა – რატომ არ მიმართა მან პოლიციას? ტრანსგენდერი ქალი როდესაც სახლიდან გადის ბოლომდე არ არის დარწმუნებული მშვიდობით მივა თუ არა სახლში. კესო არასოდეს იმჩნევდა მამაკაცების უხამს გამონათქვამებს, შეძახილებს, არც წყევლა-კრულვას ქალების მხრიდან.
კესო გაგიკვირდებათ და ამ ყველაფერს პოზიტიურად უყურებდა. მას ძალიან ბევრი იბრძოლა იმისთვის, რომ ყოფილიყო ისეთი, როგორიც ყველას გვახსოვს – ლაღი, თამამი, ძლიერი და ძალიან ლამაზი ქართველი ქალი. როცა ის ძალადობის მსხვერპლია, ვერ მიმართავს პოლიციას, იმიტომ რომ არ არის დარწმუნებული, პოლიცია უფრო მეტი მოძალადეა თუ არა, არ არის დარწმუნებული, რომ მას დაიცავენ…
პოლიციის ფორმაში ჩაცმული ადამიანები ისევ უხამსად ხომ არ იხუმრებენ მასზე, ისევ ხომ არ დასცინებენ, ისევ ხომ არ მიუთითებენ, რომ ის მამაკაცად დაიბადა ოდესღაც. კესო ამაზე არასოდეს საუბრობდა. ერთი ასეთი შემთხვევა ჰქონდა, როცა ის ბარსელონაში მსოფლიო სილამაზის კონკურსზე საქართველოს წარმოადგენდა, რომლის ერთ-ერთ დღეს უნდა სცმოდა ეროვნული სამოსი. ძალიან ცნობილმა ქართულმა ბრენდმა მას ეროვნული სამოსი არ ათხოვა, იმიტომ რომ ჩათვალა, ეს ქართული სამოსის შეურაცხყოფა იყო. შემდეგ ლელა წურწუმიამ გაატანა თავისი კაბა.
იქ როდესაც ჰკითხეს, ერთ-ერთმა ესპანურმა არხმა იყო თუ არა მის ქვეყანაში ჰომოფობია, უპასუხა, რომ საქართველო იყო ტოლერანტული ქვეყანა. გაოცებული ვიყავი, ეს რატომ გააკეთე-მეთქი, – მითხრა, რომ ჩემს ქვეყანაზე ცუდს ვერაფერს ვიტყვიო. ჩვენ ახლო ურთიერთობა გვქონდა და ჩემი შვილის გარდაცვალების შემდეგ ეს ურთიერთობა სხვანაირი ფორმებით გაგრძელდა. მე ძალიან ცოტა მეგობარი და ახლობელი მყავს. არ ვუშვებ ხოლმე ჩემს ცხოვრებაში ძალიან ახლოს ადამიანებს, მაგრამ იყო ერთი ფაქტი, რომელმაც ჩვენ დაგვაახლოვა. ნუცას დაკრძალვაზე მოვიდა კესო, გვერდზე მომიჯდა და მითხრა, რომ ცხოვრებაში პირველად ვარ დაკრძალვაზეო. ძალიან გამიკვირდა, საქართველოში რანაირად შეიძლება იცხოვრო, რომ დაკრძალვაზე არ წახვიდე, მითხრა, ვერ დავდივარ, მეშინია, რომ გამაგდებენო.
ყველაფერს უყურებდა ძალიან პოზიტიურად, მას ყველაფრად უღირდა ასეთ ლამაზ ქალად ყოფნა. სიცოცხლის ხანგრძლივობის შემოკლებადაც კი. ორი დღის წინ, ხელისუფლებამ უკვე ოფიციალურად დააკანონა, რომ კესოსნაირი ადამიანები საქართველოში არ უნდა არსებობდნენ. ყოველ დღე “ქართული ოცნების” წარმომადგენლები დადიან კარ და კარ, ხვდებიან მოსახლეობას და ქვეყნის რომლის გენოფონდიც გახიზნულია საზღვარგარეთ და წლობით იკარგებიან, შავ მუშად მუშაობენ შვილების გამოსაკვებად, სადაც სიღარიბის ასეთი მაღალი მაჩვენებელია, ასეთი ხშირია პედოფილიის შემთხვევები, დღე არ გადის, რომ არ დაიჭირონ მამა, რომელიც შვილზე სექსუალურად ძალადობდა, ბაბუა, პედაგოგი, რომელიც მოსწავლე გოგონაზე თუ ბიჭზე სექსუალურად ძალადობდა და ხელისუფლება ამის პრევენციისთვის არაფერს აკეთებს და ისე წარმოადგენს ყველაფერს, თურმე ჩვენი მთავარი მტერი განსხვავებული ორიენტაციის ადამიანები არიან.
ყვავილი იყო ჩემთვის კესო, ეკლებში ამოსული ბროწეულის ყვავილი და ძალიან მძიმე დასაჯერებელია ახლა ჩემთვის, გიორგი ლეონიძის არ იყოს, რომ ეს ყვავილი აღარ ამშვენებს დედამიწას. ჩემმა ერთმა მეგობარმა დაწერა, წავიდა თავის ცისარტყელასთანო და მჯერა, რომ ეს ნათელი გოგო ცისარტყელასთანაა. სალომე ზურაბიშვილის სამძიმარს ვკითხულობდი და გულში ვიფიქრე, რომ კესოს ეს ძალიან მოეწონებოდა. კესოს ძალიან გაუხარდებოდა, რომ საქართველოს პრეზიდენტი მასზე აკეთებს განცხადებას. ის იყო პირველი ქართველი ტრანსგენდერი ქალი, რომელმაც ღიად დაიწყო ბრძოლა საკუთარი თავისთვის და ის ყოველთვის იქნება პირველი…”