“მისი ძალიან დიდი დამსახურებაა, რომ დღეს აქ ვარ…” – რას ამბობს გიორგი მამარდაშვილი მამაზე?

საქართველოს ეროვნული ნაკრების მეკარემ გიორგი მამარდაშვილმა რამდენიმე თვის წინ გადაცემაში “ნოესთან” გაიხსენა, როგორ დაიწყო მისი საფეხბურთო კარიერა:

– გიორგი მამარდაშვილი არის ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი, რომელსაც უყვარდა და უყვარს ფეხბურთი და ყველაფერს აკეთებს თავისი მიზნების მისაღწევად. მამა ყოფილი მეკარეა. პროფესიაზე ბევრი არ მიფიქრია. თავიდანვე კარში ვიდექი. მამაჩემი “გაგრის” მეკარეების ტრენერი იყო და თავიდან მეკარეობა იქ დავიწყე. 12 წლის ასაკში დინამოს აკადემიაში წავედი და იქიდან დავიწყე გაზრდა და აქამდე მოვედი. სკოლა დავამთავრე, აღარ ჩამიბარებია, ფეხბურთს გავყევი. რა თქმა უნდა, მიფიქრია იმაზეც, რომ შეიძლებოდა, არ გამოსულიყო. მაგრამ, ხასიათი მაქვს ასეთი – ძალიან მიზანდასახული ვარ და გამოწვევები მიყვარს. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე, ვიფიქრე, რატომაც არა, მოდი, ამ საქმეს გავყვები. შრომა და ჩემს თავზე მუშაობა მიყვარს. წარუმატებლობებს არ ვეპუები. არ ვარ კომუნიკაბელური ადამიანი, ადამიანებთამნ მარტივად კომუნიკაციაში ვერ შევდივარ. მგონია, ეს ცოტა პრობლემაა.

გლდანში გავიზარდე, თავიდან 115-ე სკოლაში ვსწავლობდი. მერე ფეხბურთზე შევედი, შემდეგ დინამოს აკადემიაში გადავედი. ბავშვობაში ხერხემლის პრობლემა მქონდა. ამის გამო ვფიქრობდი, გამეგრძელებინა ფეხბურთი თუ არა. არავინ არ ფიქრობდა, რომ ფეხბურთს ვითამაშებდი. 13-14 წლის ასაკში დინამოს აკადემიაში თამაში არ მიწევდა. მამაჩემმა მარტვილის “მერანში” წამიყვანა. იქ იყო მეკარეების მწვრთნელი, 6 თვე ვიყავი და 6 თვეში დინამოს აკადემიაში უფრო გაძლიერებული დავბრუნდი. მამაჩემზე მინდა ვთქვა, მისი ძალიან დიდი დამსახურებაა, რომ დღეს აქ ვარ. “დინამოდან” გადავედი “რუსთავში”. “რუსთავში” ერთი წელი ვითამაშე, შემდეგ “ლოკომოტივში” წავედი, წელიწად-ნახევარი იქ ვითამაშე და შემდეგ იყო “ვალენსია”.