“გურია პარადოქსების მხარეა – გულწრფელები ვართ როცა თან გადავყვებით ვინმეს და მერე როცა ვლანძღავთ – მაშინაც” – გიორგი კეკელიძე

მწერალი გიორგი კეკელიძე სოციალურ ქსელში ახალ პოსტს აქვეყნებს.
“,,დედაააა, რამ მუათრია აი ამ შუაღამაზეე! ზაზუნა იქნება მაგი! დეიძინა ყოლიფერმა, საყოლმა და ქათამმა და აი რეიზა დადის დაკარგულ დეკნასავით?! ნენა, რაფერ პეტელობს, გეიხედე რაია, თვარა ჩამეიღო ჭიშკარი! ნაბანავები ხარ? გამშრალი გაქ მერე მაგი თმები, სამი საათი გევიდა! მაინც მე უნდა გუუხედო, მე სასიკტილემ! ზაზუნა მობძანდიი! მოი, ზაზუნა, მოი, რათ გინდა შენ დაძახება! მოი, მოი. შემოი! რაფერ ხარ ზაზუნა? რაის ბოდიში კაცო, რვაი საათი არა ჯერ! მეიცა, გაგიხაზირებ რაცხას ელანძე! ნათელა რაფერაა ზაზუნა? ბაღნები? გადეიღე ზაზუნა, გადეიღე! რაფერი მორიდებული ხარ შენ რაცხა, რა ცოტა ჭამა იცი! დალიე ერთი ჭიქა, გენადი არაა აქეთ, თვარა კი გითამადებდა! მეიცა, თხილს დაგიტეხავ! კამპოტს ამევიტან ახლა პადვლიდან, რომელი გირჩევია, ყურძნის თუ მსხალი? მეიცა, არ წახვიდე შე კაცო, იყავი ჯერ, რა გეჩქარება! ან მოსვლა რა იყო ახლა და ან წასვლა? ნათელა მომიკითხე და გამეიარე ხშირად! აი, რა იცის ამ კაცმა შუაღამეზე მოსლა, ან სახლი არა აქ, ან კარი?! თან გადაჭამა ყოლიფერი! გენადი, შემოი შიგნით, თვარა დეგემართება მენინგიტი – წეეთრია!”
ზოგან და ზოგჯერ ასეთიც იყო სტუმარი და მასპინძელი ოთხმოცდაათიანების გურიაში, მაგრამ მე ეს სცენაც ძალიან მიყვარს, გაჭირვებისაა ეს სცენა და არა სტუმრის სიძულვილის და საერთოდ, გურია პარადოქსების მხარეა – გულწრფელები ვართ როცა თან გადავყვებით ვინმეს და მერე როცა ვლანძღავთ – მაშინაც. რაღაცნაირად უცნაური ამბავია, მაგრამ ძალიან ნაღდი,”-წერს კეკელიძე