14 წლის გოგონას საქმე ორი ტომისგან შედგება. მასალებში მნიშვნელოვანი წილი ნინის დღიურს უჭირავს. გოგონას პირადი ჩანაწერები საკმაოდ მოცულობითია და ის გამოძიებას ბევრ რამეში დაეხმარება. ორგანიზაცია “პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისათვის” იურისტი ამბობს, რომ 14 წლის ნინის დღიურიდან ირკვევა, რომ გოგონას უსამართლობის განცდა ჰქონდა და განიცდიდა, რომ საკუთარ სიმართლეს ვერ ამტკიცებდა
“ამ ჩანაწერებიდან ირკვევა, რომ გოგონა სექსუალური ძალადობის გამო თავს ძალიან ცუდად გრძნობდა. ჰქონდა განცდა, რომ მოატყუეს, რომ ცუდად მოექცნენ, რომ მისი არავინ დაიჯერა, რადგან რეაგირება არ მოჰყვა ამ ყველაფერს, უსამართლობის განცდა ჰქონდა და განიცდიდა, რომ საკუთარ სიმართლეს ვერ ამტკიცებდა.
დღიურიდან ირკვევა ისიც, რომ იმდენად ფართედ იყო გავრცელებული ეს ამბავი, იმდენად ბევრმა იცოდა, რომ ნინის სკოლაში წასვლის შიში ჰქონდა, რადგან ფიქრობდა, რომ ბულინგის მსხვერპლი გახდებოდა. ამას კი მივყავართ სკოლის პასუხისმგებლობამდე, რადგან მათ იცოდნენ ძალადობის შესახებ და არაფერი გააკეთეს…” – ამბობს იურისტი ანანო თავხელიძე.
ნინის სკოლის დირექტორი კი საქმეში სკოლის პასუხისმგებლობის საკითხს ვერ ხედავს, რასაც იმით ხსნის, რომ სასწავლებელს არ ჰქონდა ინფორმაცია მოსწავლეზე სექსუალური ძალადობის შესახებ.
“ონლაინ სწავლება რომ არ ყოფილიყო, ალბათ გავიგებდით და აუცილებლად დავუდგებოდით გვერდით ბავშვს. არ გვქონდა ინფორმაცია და რა შეგვეძლო გაგვეკეთებინა? რომ გავიგეთ ამ ტრაგედიის შესახებ, მაშინვე მივედით ოჯახში და იქ მითხრა ბაბუამისმა, რომ სექსუალური ძალადობა იყო მომხდარი. ეს დღეებია ჩემს თავს სულ ერთ კითხვას ვუსვამ – რისი გაკეთება შემეძლო და რა ვერ გავთვალე? მაგრამ ამ დისტანციის, ამ ჩაკეტილობის გათვალისწინებით, ალბათ არაფერი შემეძლო. როცა იცი შველი, როცა არ იცი – რას იზამ?!” – განუცხადა “ამბებს” მანანა ჩხაიძემ, სოფელ ქაქუთის საჯარო სკოლის დირექტორმა.