– შრომას ბავშვობიდანვე ვაფასებდი. ვიცოდი, ფული ხეზე არ იზრდებოდა. შესაბამისად, “მინდა და მიყიდე” – ასეთი დამოკიდებულება არასოდეს მქონია. ყოველთვის ვაფასებდი, რომ ამისთვის ჩემი მშობლები მუშაობდნენ და ფული მარტივად არ მოდიოდა. შემდეგ, ჩემს ცხოვრებაში იყო ეტაპი (უნივერსიტეტში
სწავლის პერიოდი), როცა მშობლებმა მითხრეს: – სწავლობ, გასაგებია, მაგრამ უკვე იმ ასაკში ხარ, რომ შეგიძლია, თავისუფალი დრო მუშაობას დაუთმო, რათა გაიგო, რას ნიშნავს ფული, შრომაო… ჩემს შვილსაც აუცილებლად ასე ვასწავლი, რადგან ფულს არსებითი ფასეულობა არ უნდა ჰქონდეს: ადამიანები ფულის მიხედვით არ უნდა შევაფასოთ – ფულის
ქონა კარგ ადამიანობას არ ნიშნავს, თუმცა უნდა ვიცოდეთ, რომ მშრომელს პატივი ვცეთ, მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება, ისე მოხდეს, ადამიანი ბევრს შრომობდეს, მაგრამ საკმარის ფულს ვერ შოულობდეს. საერთოდ, ჩვენი აზროვნების ამომავალი წერტილი ფული არ უნდა იყოს. სამწუხაროდ, საჭირო რაღაცაა, რათა ვჭამოთ, გადასახადები დავფაროთ, მაგრამ რა თქმა უნდა, ეს ჩვენი შეფასების კრიტერიუმი არ უნდა იყოს.
– სამსახურის მოძებნა დაგჭირვებია? სადმე “სივი” გაგიგზავნია?
– კი, როგორ არა! “მის საქართველოზე” გასვლამდე, როცა 17 წლის ვიყავი, უნივერსიტეტში სწავლისას მიმტანად მუშაობა გადავწყვიტე. ერთ-ერთ რესტორანში მივედი, “სივი” მივიტანე, რომელიც არაფერს წარმოადგენდა. უბრალოდ, უცხო ენები ვიცოდი. ვუთხარი, – თუ შეიძლება, სამსახურში ამიყვანეთ-მეთქი. ამიყვანეს. უბრალოდ, მერე ისე დაემთხვა, რომ “დილაში” (ტელევიზიაში) მუშაობა დავიწყე. ჩემი პირველი სამსახური ეს იყო.
– ტელევიზიამდე სადმე, თუნდაც დღიურად შესრულებული სამუშაოსთვის გასამრჯელო მიგიღია?
– არა, არასოდეს. ტელევიზიაში რომ მივედი, 18 წლის ვიყავი. მანამდე სწავლაზე ორიენტირებული გახლდით. თან, ჩემი მშობლები საკმაოდ კონსერვატიულები იყვნენ – პრომო გოგონად სამუშაოდ არ მიშვებდნენ. დარწმუნებული ვარ, ახლა ჩემს დას უპრობლემოდ გაუშვებენ, მაგრამ მაშინ სხვა დრო, გაგება იყო…
– მიმტანად მუშაობის შესახებ შენს გადაწყვეტილებას როგორ შეხვდნენ?
– არანაირი პრობლემა არ ჰქონიათ, რადგან ეს შრომატევადი საქმეა. ჩემი აზრით, ნებისმიერი სამსახური რთულია – პრომო გოგონა იქნები, სახლის მშენებელი თუ პრეზიდენტი, მაგრამ იმ პერიოდში, ძირითადად, სიგარეტის პრომო გოგონები იყვნენ, სიგარეტი კი ჩემს ოჯახში უარყოფითად განიხილებოდა…