„დიდი გლდანის ტბა (იგივე თეთრი ტბა, რომლის სიგრძე 900, ხოლო სიგანე 300 მეტრია) სოფელ გლდანის მახლობლად მდებარეობს და მისი არსებობა საუკუნეზე მეტს ითვლის. როგორც ადგილობრივები მეუბნებიან, ტბას, რომელიც წვიმისა და თოვლის წყლებითა და მწარე მარილოვანი წყაროებით საზრდოობს, დღეს გაქრობის საფრთხე ემუქრება. ტბის დიდი ნაწილი წლების წინ კერძო მფლობელობაში გადავიდა და მესაკუთრემ რეკრეაციული ზონის მოწყობა დაიწყო, თუმცა 2010 წლის შემდეგ მისთვის ხელი აღარ უხლია. დღეს ტბა თანდათანობით შრება, მიმდებარე ტერიტორიაზე მიმდინარე სამშენებლო სამუშაოების შედეგად ტბას ოთხიდან ერთი სანიაღვრე არხიღა ამარაგებს წყლით, რაც მისი არსებობისთვის საკმარისი არაა. ტბაში წყალმცენარეები ლპება, თევზი იხოცება და ეს მიმდებარე ტერიტორიაზე ინფექციების გავრცელების რისკს ზრდის.
რევაზ ფიცხელაური, გლდანის მკვიდრი: – თეთრი ტბის დაშრობა მას შემდეგ დაიწყო, რაც 2011-2012 წლებში შემოვლითი რკინიგზის გაყვანა დაიწყეს – გაკეთდა დიდი ტრანშე, სანიაღვრეები გადაიჭრა, რითაც ტბა ივსებოდა, მათი კალაპოტი შეიცვალა და წყალი გვირაბისკენ წავიდა (გვირაბი გადის გლდანულისკენ და 3-4 გზაარეული ნიაღვარი იქ ჩადის). ერთი სანიაღვრე ტბის მეპატრონის დახმარებით ხალხმა გავწმინდეთ და მხოლოდ ამ ერთი სანიაღვრით სულდგმულობს ტბა და ბოლომდე არ შრება. დღეს ტბა დაჭაობებულია, წყალმცენარეები ლპება, თევზი იხოცება და ირგვლივ საშინელი სუნია, ხალხი იწამლება… გარემოს ეროვნული სააგენტოს დასკვნით, ტბა მომწამვლელია და იქ ცხოველმა რომ გაიაროს, შესაძლოა სახლში დაავადება მიიტანოს…“ კითხვა განაგრძეთ ბმულზე.