Food Research International-ის ბოლოდროინდელმა კვლევამ დაადგინა, მოქმედებს თუ არა ტკბილი სასმელების მიღება ინსულინის, ასპარტამის, ალფა-ამილაზას (AMI) და ცილის (TP) დონეზე.
ბევრმა ადამიანმა შეცვალა შაქარი დამატკბობლებით მათი შემცირებული კალორიული სიმკვრივის გამო საქაროზასთან შედარებით.
ზოგიერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ დამატკბობლების გამოყენება იწვევს გლუკოზის აუტანლობის განვითარებას სიმსუქნის მქონე ადამიანებში. საჭიროა მეტი გამოკვლევა იმის გასაგებად, მოქმედებს თუ არა დამატკბობლების ხანგრძლივი გამოყენება მეტაბოლიზმზე თუ იწვევს არასასურველ ეფექტებს.
დამატკბობლები საკვებსა და სასმელებში მოიცავს ასპარტამს, ციკლამატს და აცესულფამის კალიუმს, რომლებიც სინთეზური პროდუქტებია. ამ სინთეზურ დამატკბობლებს შორის ასპარტამი არის ყველაზე გავრცელებული. ასპარტამის ძირითადი კომპონენტებია ასპარტატი და ფენილალანინი, რომლებიც მეტაბოლიზდება ნაწლავის სანათურში.
ნატრიუმის ციკლამატი ემატება სხვა დამატკბობლებს მისი გემოს გამო. მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთმა ქვეყანამ აკრძალა ნატრიუმის ციკლამატის გამოყენება, ზოგიერთმა ნება დართო მისი, როგორც საკვები დანამატის გამოყენებას დამტკიცებული რაოდენობით. აცესულფამის კალიუმი არის სინთეზური ნაერთი, რომელსაც აქვს მაღალი დამატკბობელი ძალა, თუმცა ეს ნივთიერება არ მეტაბოლიზდება.
ადამიანებში შაქრის მონელება იწყება პირის ღრუში ნერწყვში ალფა-ამილაზას არსებობის გამო. შემდგომში, ტკბილი გემო იწვევს ბევრ ფიზიოლოგიურ პროცესს, მათ შორის ნერწყვის სეკრეციის გაზრდას და ინსულინის სეკრეციას. ინსულინის სეკრეცია ხდება სხვადასხვა ფაზაში, მათ შორის ცეფალიური ფაზის ჩათვლით, რომელიც დაკავშირებულია სისხლში ინსულინის დონის ადრეულ ზრდასთან სიტკბოს ორალური ზემოქმედების გამო.
გაჩნდა ჰიპოთეზა, რომ დაბალკალორიული ან უკალორიო დამატკბობლები იწვევენ ტკბილი გემოს რეცეპტორების გაღიზიანებას, რაც იწვევს ინსულინის გამოყოფას, სისხლში გლუკოზის დონის შემცირებას და მადის მატებას. ნერწყვში არსებული ალფა-ამილაზა პირდაპირ კავშირშია ნახშირწყლების შეწოვასთან და გლიკემიურ ინდექსთან.
მნიშვნელოვანია გვესმოდეს ნერწყვის ფერმენტების და ჰორმონების სეკრეციის დონე ხელოვნური დამატკბობლების მიღების საპასუხოდ, რადგან ეს ასახავს საჭმლის მონელებას და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმს.
გამოიკვლიეს ასპარტამის, ცილის, ალფა-ამილაზასა და ინსულინის დონეები ტკბილი სასმელების მიღების შემდეგ.
კვლევაში ჩართული იყო 15 ჯანმრთელი მოზარდი. ყველა კანდიდატს ჰქონდა პირის ღრუს ჯანსაღი მდგომარეობა და არცერთს არ უთქვამს რაიმე ქრონიკული მდგომარეობის შესახებ, როგორიცაა დიაბეტი, ჰიპერტენზია და კიბო. ყველა მონაწილეს სთხოვეს შეეწყვიტათ ტკბილეულის მიღება მათ დიეტაში ერთი კვირით ადრე კვლევის დაწყებამდე და საცდელი პერიოდის განმავლობაში.
მონაწილეებს სთხოვეს 200 მლ სატესტო სასმელის დალევა. ამ კვლევაში გამოყენებული ხუთი განსხვავებული სატესტო სასმელი. მათ შორის დიეტური გამაგრილებელი სასმელები, ჩვეულებრივი გამაგრილებელი სასმელები, მინერალური წყალი დამატკბობლებით, იგივე პროდუქტები საქაროზის დაბალი შემცველობით 0.02 გ/მლ და წყალი.
ნერწყვის ხუთი ნიმუში შეგროვდა. მათ შორის სატესტო სასმელის მიღებამდე, სატესტო სასმელის მიღებიდან 15 წუთის შემდეგ, 30 წუთის შემდეგ, 60 წუთის შემდეგ და 120 წუთის შემდეგ.
ასპარტამი გამოვლინდა იმ ადამიანების ნერწყვში, რომლებიც სვამდნენ დიეტურ გამაგრილებელ სასმელებს და წყალს დამატკბობელთან ერთად. დაფიქსირდა ასპარტამის მუდმივი ზრდა, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ ასპარტამი რჩება საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში. ასპარტამის უფრო მაღალი დონე დაფიქსირდა იმ პირებში, ვინც სვამდა დიეტურ გამაგრილებელ სასმელს.
ასპარტამის კონცენტრაციასა და ინსულინის დონეს შორის კორელაცია დაფიქსირდა მხოლოდ დიეტური გამაგრილებელი სასმელების მიღებისას და არა ტკბილი წყლის მიღებისას. ტკბილი წყლის მოხმარების შემდეგ ინსულინის დონის ცვლილების ნაკლებობა გულისხმობს უფრო სწრაფ მეტაბოლიზმს დიეტურ გამაგრილებელ სასმელებთან შედარებით. მნიშვნელოვანია, რომ ყველა გამაგრილებელ სასმელს აქვს დაბალი pH ვიდრე დამტკბარ წყალს, რომელსაც შეუძლია ტკბილი გემოს გარდა სხვა ფიზიოლოგიური პროცესების სტიმულირება.
ინსულინის დონე გაიზარდა როგორც რეგულარული, ასევე დიეტური გამაგრილებელი სასმელების მოხმარების შემდეგ. მიუხედავად იმისა, რომ თავდაპირველად, როგორც რეგულარულმა, ასევე დიეტურმა გამაგრილებელმა სასმელებმა აჩვენა ინსულინის დონის მატება, ჩვეულებრივმა გამაგრილებელმა სასმელმა გამოიწვია უფრო დიდი მატება. მსგავსი ტენდენცია დაფიქსირდა გლუკოზის ტოლერანტობის მიმართ.
საქაროზას ხსნარმა არ გამოიწვია ინსულინის დონის ცვლილება 120 წუთის განმავლობაში და რჩებოდა სტაბილური დროთა განმავლობაში.
ალფა-ამილაზას აქტივობის ცვლილება არ დაფიქსირებულა ტკბილი სასმელების მიღების შემდეგ.
