კემბრიჯისა და პირბრაითის უნივერსიტეტის მეცნიერებმა SARS-CoV-2-ის (კორონავირუსის) ცვლილების იმ მექანიზმს მიაგნეს, რომელმაც ვირუსი ადამიანისთვის პათოგენური გახადა და მისი ღამურიდან ადამიანზე გადასვლა განაპირობა. კვლევას ჟურნალი PLoS Biology აქვეყნებს.
აღმოჩნდა, რომ SARS-CoV-2-ში მომხდარი გენეტიკური ადაპტაცია, რომლის საშუალებითაც ის ღამურიდან ადამიანზე გადავიდა, იმ ცვლილებების ანალოგიური იყო, რომელმაც 2003 წელს ფრინველის გრიპის აფეთქება გამოიწვია. მეცნიერების აზრით არსებობს საერთო მექანიზმი, რომლის დახმარებითაც ვირუსების ეს ჯგუფი მუტაციას განიცდიან და ცხოველიდან ადამიანზე გადადიან.
როგორც ცნობილია, უჯრედის დაინფიცირებისათვის კორონავირუსი იყენებს S-ცილის „წვეტებს“, რომლებიც ეკვრის და ბოჭავს უჯრედის მემბრანას. მეცნიერებმა შეადარეს SARS-CoV-2 (კორონავირუსი) და RaTG13 ( ღამურის ბეტაკორონავირუსი), რომლებიც 96%-ით მსგავსია.
მათ ამ ორ ვირუსში S- ცილის ( წვეტიანი ცილის) რეგიონებს, რომელიც ადამიანის ACE2 უჯრედულ რეცეპტორებთან ვირუსის მიერთებაზეა პასუხისმგებელი, ადგილები შეუცვალეს და კავშირი დამყარდა. მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ SARS-CoV-2 -ის S- ცილაში ცვლილებები დიდი ხნის მანძილზე მიმდინარეობდა და ამან, სავარაუდოდ, გადამწყვეტი როლი ითამაშა ვირუსის მიერ ბარიერის გადალახვასა და ადამიანზე გადასვლაში.