“ნიკაც და ივიკოც უიშვიათესი ბიჭები იყვნენ… ნიკა პირველი კურსიდან სტიპენდიატი იყო, მალე დაბადების დღე ჰქონდა” – რას ჰყვება უჯარმაში გარდაცვლილ ძმებზე მეგობარი?

უჯარ­მა­ში, მდი­ნა­რე იო­რის არხში, 16 და 21 წლის ძმე­ბის ცხედ­რე­ბი გუ­შინ, გვი­ან ღა­მით იპო­ვეს. გარ­დაც­ვლი­ლი ძმე­ბი ნიკა და ივი­კო მა­ხა­რობ­ლიშ­ვი­ლე­ბი არი­ან.

ად­გი­ლობ­რი­ვე­ბის ინ­ფორ­მა­ცი­ით, ისი­ნი მა­მი­დაშ­ვილ­თან ერ­თად, მდი­ნა­რე­ზე სა­ბა­ნა­ოდ წა­ვიდ­ნენ, რა დრო­საც, ერთ-ერთ ძმას, სა­ვა­რა­უ­დოდ, ფეხი და­უც­და, მე­ო­რე კი წყალ­ში მის გა­და­სარ­ჩე­ნად შე­ვი­და.

თორ­ნი­კე ყრუ­აშ­ვი­ლი, ნი­კას უახ­ლო­ე­სი მე­გო­ბა­რი:

ის ყვე­ლა­ნა­ი­რად წარ­მა­ტე­ბუ­ლი და შემ­დგა­რი ადა­მი­ა­ნი იყო, იყო სტი­პენ­დი­ა­ტი. სა­მეც­ნი­ე­რო სტა­ტი­ე­ბი იყო, კონ­ფე­რენ­ცი­ე­ბი, თუ სხვა, ყვე­ლა­ფერს ერ­თად ვა­კე­თებ­დით. არ შე­მიძ­ლია ნი­კა­ზე წარ­სულ­ში ლა­პა­რა­კი, ჯერ კი­დევ არ ვარ გონ­ზე… რო­გორც ვიცი, უჯარ­მა მისი დე­დის სო­ფე­ლია და ყო­ველ წელს ჩა­დი­ოდ­ნენ პაპა-ბე­ბი­ას­თან. გუ­შინ­წი­ნაც ვე­სა­უბ­რე, უბ­რა­ლოდ, ეგ დე­ტა­ლი არ ვი­ცო­დი, მდი­ნა­რე­ზე რომ და­დი­ოდ­ნენ სა­ბა­ნა­ოდ. წელს მა­მი­დაშ­ვილ­თან ერ­თად ჩა­ვიდ­ნენ სო­ფელ­ში, გუ­შინ არ მი­სა­უბ­რია ნი­კას­თან, არ შე­მო­სუ­ლა და ვერ მო­ვა­ხერ­ხე მო­კი­თხვა. ის­ვე­ნებ­და და არ გამ­კვირ­ვე­ბია.

თბი­ლის­ში 24 სა­ა­თი ყვე­ლა­ფერს ერ­თად ვა­კე­თებ­დით, ვა­თან­ხმებ­დით და ჩათ­ვა­ლეთ, რომ ჩემი ტყუ­პის­ცა­ლი დავ­კარ­გე. ზუს­ტად არ ვიცი, რომ არ მო­გა­ტყუ­ოთ, მაგ­რამ რაც მახ­სენ­დე­ბა ის არის, რომ ზღვა­ზე როცა ვლა­პა­რა­კობ­დით, ნათ­ქვა­მი აქვს, რომ ცურ­ვა არ იცო­და. რო­გორც თქვეს, არხზე ძმას, ივი­კოს და­უც­და ფეხი, წყალ­ში ჩა­ვარ­და და ნიკა მის გა­და­სარ­ჩე­ნად გა­დახ­ტა წყალ­ში. წინა დღე­საც ყო­ფი­ლან იმა­ვე ად­გი­ლას სა­ბა­ნა­ოდ, მე­ზობ­ლებს და­უ­ნა­ხავთ. მათი მა­მი­დაშ­ვი­ლიც იქ ყო­ფი­ლა და უთ­ქვამს, სა­ნამ მო­ვი­ხე­დე, არც ერთი აღარ იყოო. ნი­კას 10 დღე­ში, 29 აგ­ვის­ტოს ჰქონ­და და­ბა­დე­ბის დღე და გუ­შინ­წინ, გვი­ან ღა­მით რომ ვი­ლა­პა­რა­კეთ, მი­თხრა, ხელ­ფა­სი რომ ჩა­მე­რი­ცხე­ბა, ჩემი და­ბა­დე­ბის დღის­თვის სად­მე უნდა წა­ვი­დე, კარ­გად და­ვის­ვე­ნოო. არ აუხ­და ოც­ნე­ბა…

ნიკა 21 წლის გახ­დე­ბო­და. ივი­კო მე-12 კლას­ში გა­და­ვი­და. ჩემი თხოვ­ნაა და­წე­როთ, რომ ნი­კას­ნა­ი­რი პა­ტი­ო­სა­ნი, ადა­მი­ა­ნუ­რი, მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი, მე­გობ­რუ­ლი, ჭკვი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი იშ­ვი­ა­თია. ის პირ­ვე­ლი კურ­სი­დან სტი­პენ­დი­ა­ტი და სა­მეც­ნი­ე­რო სტა­ტი­ე­ბის ავ­ტო­რია, სტუ­დენ­ტურ ცხოვ­რე­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად იყო ჩარ­თუ­ლი. მას­ზე ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გის თქმა შე­მიძ­ლია მხო­ლოდ. ჩვენ მე­ო­თხე კურ­სზე გა­და­ვე­დით. ნი­კას და ივი­კოს ერთი პა­ტა­რა ძმა დარ­ჩათ. ეს უდი­დე­სი, ენი­თუთ­ქმე­ლი და რთუ­ლად გა­და­სა­ტა­ნი ტრა­გე­დი­აა, ნი­კას სა­ხით ერ­თგუ­ლი ძმა დავ­კარ­გე..”

წყარო: ambebi.ge