“แแฎแแแแ แแก แแแแ แชแแแแแแก แแแแแ แแขแแกแขแแก แ แฃแกแฃแแ แกแแแฆแแ แ
แงแแฉแแฆ แแ แซแแแแแ แแแแแ แแแแแก แแ แแ แชแฎแแแแแ แแแแ แแแแแแ แแแแแ แฉแแแ แฅแแ แแแแแแแแก, แ แแแแแแแช แฉแฃแแแ แแ แแแ! …แแ แแก แแแแแแ แ แแซแแฎแแก “แแกแฅแแแ แแแแแขแก” แแ แงแแแแแคแแ แก…” – แ แฃแกแแแแแแแ แฉแแขแแ แแแฃแแ แแฅแกแแแ แแแแแขแแก แแแแแ แกแแชแแแแฃแ แฅแกแแแจแ แแ แชแแแแแแ