ერთ-ერთ დახურულ ჯგუფში მოქალაქე, სოფო აბაიშვილი წერს:
“ცხოვრებაში მსგავსი რამ არ მიკადრებია,მაგრამ ახლა ჭკუიდან ვარ შეშლილი,ალბათ წნევა 200 და ვკანკალებ ვერ ვწყნარდები. ყველგან გავავრცელებ, ჩემი შვილის გამო ყელს გამოვუღებ ნებისმიერს. მეოთხე წელია უმეტესად ჩემი შვილი რეაბილიტაციაზე დამყავს ტაქსით. 3 წლის არის.შ.შ.მ სტატისით მსგავსი რამ არ მომხდარა. არ დავინდობ! უბრალოდ ჯერ ეტლი ჩამყავს გამოძახებანდე და ვდგამ სადარბაზოს წინ, მერე ჩავდივარ ბავშვით, ჯერ ბავშვს ვსვამ ტაქსიში და მერე მიღებენ
საბარგულს, ვკეცავ ეტლს ვდებთ და ვჯდები მე ამ წვიმაში ჩავსვი ბავშვი,მოვბრუნდი ეტლს ვიღებ და ტაქსი წავიდა ბავშვიანა. უფალო რაც მე იმ წუთებში გადავიტანე არ ვიცი, თან რანაირია ჩემი შვილი, უჩემოდ წამით არავისთან ჩერდება და უცხო მანქანში მარტო. რას ვეცი ამ წვიმაში რას ვაკეთებდი არ მახსოვს…არც ცხელი ხაზის ნომერია, ტაქსთან დარეკვა აღარა რის,რადგან ფიქსირდება რომ მგზავრი ზის უკვე, არც ბრუნდება უკან ეს უნამუსო, როდისღაც ბავშვმა ეტყობა იტირა და მიიხედა უკან
და ნახა რო ბავში უზის მარტო და მოიყვანა. გგონიათ ჩაგვსვა და ვარჯიშზე წაგვიყვანა?! ამ წვიმაში დაგვტოვა ქუჩაში, ბავშვს ვარჯიში უცდება-თქო ვკიოდი და მიგვატოვა სულ სველები ამოვედით,დროც გავიდა და ვარჯიშიც გაუცდა ჩემს შვილს…მე ხო გავთავდი ლამის და ბავშვს ფერი აღარ ედო, შენ რომ არ იყავი შემეშინდა დედიკოო, მივწერე, ერთადერთი რაც აქვთ ონლაინ და აი არ შევარჩენ, ყველას გავაგებინებ, რაც გააკეთა.
P.s სინანული ან მობოდიშება მაინც რომ გამოეხატა,
ადამიანები ვართ, ათასი სანერვიულო გვაქვს, აი, გეფიცებით შვილებს, კიდე არ გამოვდებდი ამ პოსტს,მაგრამ იქეთ ვერ წაგიყვანო და შ .შ.მ-ა ბავშვი და ვარჯიში უცდება-თქო და კიდე ქუჩაში რომ დაგვყარა, ამ წვიმაში, პლუს კიდევ დანაშაული,” – წერს სოფო აბაიშვილი.