თურქეთში 14 წლის ქართველი გოგო დაიღუპა.
არსებული ინფორმაციით იგი მძიმე სენს ებრძოდა.
“უფალო, მიეცი მის დედას ძალა, რომ ამ ანგელოზის გარეშე ცხოვრება ისწავლოს და შეძლოს
გლოვობს ჩემი ჩოხატაური გარდაიცვალა დედისერთა მარიამ უნგიაძე
გთხოვთ ლოცვებში მოიხსნიოთ, ახლადშესვენებული მარიამი.
ღმერთმა მისცეს მის დედას გამძლეობა, ამ ტკივილს გაუძლოს.. როგორ იტანჯე…. მშვიდათ განისვენე, უკვე უფალთან ხარ… მისი სული ავიდა ანგელოზთა დასში.
უფალმა დაუმკვიდროს სასუფეველი.
“შოთო სიხარულიძე ქართველი ემიგრანტები ემიგრანტების არხი” ღრმა მწუხარებას გამოთქვამს თანაუგრძნობს და სამძიმარს უცხადებს სრულიად გურიას ჩოხატაურს ოჯახსა და ახლობლებს. ღმერთმა ნათელში ამყოფოს ამ ანგელოზის უმანკო ლამაზი სული.
(ის იწვა მშვიდი, ისეთი მშვიდი…
თითქოს იმქვეყნად ელოდნენ და იცოდა სად მიდიოდა…)
(ის იმდენად ლამაზი იყო, სანთლებთან ერთად ანათებდა… ერთადერთი მზე ჩაუქრათ მშობლებს მზის ჩაქრობის ამბავი მთელმა ჩოხატაურმა შეიცხადა…
ის კი იწვა, ლამაზი, ლამაზი, ლამაზი, ღმერთო ჩემო, როგორი ლამაზი…
გითანაგრძნობთ პირველრიგში დედ-მამას. როცა გტკივა, ტკივილის მიღმა სხვა არაფრის დანახვა არ გინდათ… როცა ტკივილი სულს გიღრღნის, გძულს მთელი სამყარო… სიცოცხლე გაგიმწარდა დაგიმახინჯდა…. უცხონი ხდებიან ადამიანები… როცა გტკივა, უსაშველობამდე შვილი…არაფერიც არ შეიცვლება უკეთესობისკენ… ტკივილი ის ხიდია, რომლიდანაც შეგიძლია გადახტე და თვითშეცოდების მდინარეში მოიკლა თავი და ის ხიდიცაა, ცხოვრების მორევზე რომ გადახვიდე. მარიამს ზეცაში ჩაიხუტებს და მოუვლის სამოთხის ანგელოზები.
ემიგრანტებო დავმუნჯდი მე ტკივილი , რომელსაც სახელი არ აქვს უზომო და უკიდეგანო სიმწარეა მხოლოდ… ცხოვრება უცებ დიდ კოშმარად დაუსრულებელ ჯოჯოხეთად ექცათ…. მშობლები კი დარჩა სულ მარტო, სულ სულ მარტო ამ ქვეყანაზე მარიამის გარეშე………..
ვუსამძიმრებ ოჯახს ამ უმძიმეს ტრაგედიას, არ ვიცი სიტყვები არ მყოფნის რა დავწერო… ნეტა ეს ყველაფერი არ გამეგო შოკირებული ვარ…..
არ ვიცი რას ამბობენ ასეთ დროს თუ კი შეიძლება რამე ითქვას საერთოდ……
ენით აუღწერელ ტკივილის განიცდის ოჯახი…
ასეთი ანგელოზები იმკვიდრებენ ადგილს ღვთის სასუფეველში. მოიხსენეთ ლოცვებში მისი უკვდავი ლამაზი სული.
გული დამეწვა, სული გამიმწარდა ისეთი საცოდაობა ტრიალებს, ცრემლებით, გაცრეცილი, სასოწარკვეთილი სახეებით ჯერ ვერდაჯერებული და ვერგააზრებული ტრაგედიითა და ტკივილით სავსეები. შეძრული, თავზარდაცემული ვარ და ვერ გამიგია რა ვქნა, ან აზრი აქვს ამას რომ ვწერ…….))))))))” – წერს სოციალურ ქსელში შოთო სიხარულიძე.