“უყვარდა ჩემი გრძელი თმის მოქაჩვა, ვეცემოდი და მაფორთხიალებდა ძირს” – რას ჰყვება ქალი, რომელიც წლები ქმრისგან ძალადობას ითმენდა და ვის შვილზეც უპრეცედენტო განაჩენი დადგა

“ჩემი შვი­ლი”, “ჩემი შვი­ლი”, – დიდ­ხანს იმე­ო­რებ­და ამ სი­ტყვებს დედა, რო­მელ­საც გულ­ში ჩა­ხუ­ტე­ბუ­ლი ჰყავ­და ვაჟი. ნა­თია ჩარ­ბო­დაშ­ვილს ვთხო­ვეთ მო­ე­ყო­ლა, თუ რა­ტომ მოხ­და მათ ოჯახ­ში ამ­ხე­ლა ტრა­გე­დია:

“მთე­ლი 7 თვე, რაც ჩემ­მა შვილ­მა ცი­ხე­ში გა­ა­ტა­რა, უმ­ძი­მე­სი იყო ჩემ­თვის. არც მი­ძი­ნია. ხში­რად მოვ­დი­ო­დი ბა­ტო­ნი ზუ­რაბ როს­ტი­აშ­ვი­ლის ოფის­ში, ვხე­დავ­დი მის თავ­და­უ­ზო­გავ შრო­მას და იმედს არ ვკარ­გავ­დი. როცა ნა­ფი­ცებ­მა უდა­ნა­შა­უ­ლოდ ცნეს ჩემი შვი­ლი, იმის მერე რა ხდე­ბო­და, არა­ფე­რი მახ­სოვს. ჩემი შვი­ლი თავს იცავ­და. მა­ნამ­დე ჯერ მე ვი­ცავ­დი თავს ჩემი ქმრის­გან, ამი­ტომ წა­ვე­დი იმ დღეს სახ­ლი­დან და მე­ზო­ბელს შე­ვა­ფა­რე თავი. და­ნით გა­მო­მე­კი­და და მე­ში­ნო­და, ეს ამ­ბა­ვი ცუ­დად არ დამ­თავ­რე­ბუ­ლი­ყო. ბო­ლოს მა­ინც ცუ­დად დამ­თავ­რა ყვე­ლა­ფე­რი. 22 წელი ვი­ცხოვ­რე ამ ადა­მი­ან­თან და ვიცი, ეს თავ­დაც­ვა რომ არ ყო­ფი­ლი­ყო, ჩემი შვი­ლი არა­ვი­თარ შემ­თხვე­ვა­ში არ მო­იქ­ცე­ო­და ასე. მამა ძა­ლი­ან უყ­ვარ­და, ერ­თად ეძი­ნათ, ერ­თად და­დი­ოდ­ნენ. მო­ძა­ლა­დე იყო, როცა თვრე­ბო­და, ფხი­ზე­ლი კი სულ სხვა­ნა­ი­რი ადა­მი­ა­ნი გახ­ლდათ. ალ­კოჰო­ლის მი­ღე­ბის შემ­დეგ ვე­ღარ აა­ნა­ლი­ზებ­და, რას აკე­თებ­და. როცა ბრაზ­დე­ბო­და, პირ­ველ რიგ­ში და­ნე­ბის­კენ გარ­ბო­და. დაგ­ვდევ­და და­ნით ან ცუ­ლით, ან წალ­დით, რაც ხელ­ში მოხ­ვდე­ბო­და. ხში­რად მე­ზო­ბელ­თან გავ­ქცე­ულ­ვარ, იქაც მო­ვარ­დნი­ლა, მე­ზო­ბელ­საც და­მუქ­რე­ბია. ძა­ლი­ან ხში­რად ჩემი შვი­ლი გა­მოქ­ცე­უ­ლა ჩემ­თან ერ­თად და დავ­მა­ლულ­ვართ. ხში­რად აწყნა­რებ­და კახა მა­მა­მისს. მე­ტყო­და, მე და­ვამ­შვი­დე­ბო და ამას მარ­თლა ახერ­ხებ­და, და­ა­ძი­ნებ­და და მერე ვბრუნ­დე­ბო­დი შინ. რომ გა­მო­ფხიზ­ლდე­ბო­და, ჩა­დე­ნილს ნა­ნობ­და. პა­ტი­ე­ბას, ბო­დიშს იხ­დი­და და ჩვენც ვპა­ტი­ობ­დით. გვე­ცო­დე­ბო­და ოჯა­ხის წევ­რი.”