პოლარული ნათება ჩნდება მაშინ, როცა მზის დამუხტული ნაწილაკები დედამიწის ატმოსფეროში შემოიჭრებიან ხოლმე. რაც უფრო დიდია მათი რაოდენობა, მით მეტად ეფექტური და მკვეთრი ციალი მიიღება. ნაწილაკები ძირითადად პოლუსებისკენ გროვდებიან და ურთიერთქმედებენ ატმოსფერულ აირებთან – აზოტსა და ჟანგბადთან.
პოლარულ ციალს განთიადის რომაელი ქალღმერთის სახელი ჰქვია – ავრორა. ზოგს სწამს, რომ ავრორა ციურ სამყაროში მოგზაური სულების ანარეკლია. სხვა ვერსიით, ის სამოთხისკენ მიმავალ გზას ანათებს.
მეცნიერები აცხადებენ, პოლარულ ნათებას ზეციურ სამყაროსთან კავშირი სულაც არ აქვს და ის დედამიწის ატმოსფეროს ზედა ფენებში მზის ქარების მოძრაობითაა გამოწვეული. დედამიწის მაგნიტური ველი მზის ელექტრონების ნაკადს ჩრდილოეთისა და სამხრეთის მაგნიტური პოლუსების საზღვრებს გარეთ გადაამისამართებს. სწორედ ეს არის მიზეზი, რომ პოლარული ნათების ხილვა უპირატესად პოლარული წრის მაგნიტური სფეროს გარეთ შეიძლება.
ყველაზე გავრცელებულია მწვანე ფერის ნათება, რასაც იონიზებული ჟანგბადი იწვევს დედამიწის ზედაპირიდან 100 კმ-ის თავზე.
ჩრდილოეთ ნახევარსფეროში არსებული ფენომენის სახელია Aurora Borealis, სამხრეთისაში კი – aurora australis.
ნორვეგია, შვედეთი, ფინეთი, ისლანდია, კანადა, ალიასკა – ეს ის ადგილებია, სადაც ყოველწლიურად უამრავი ტურისტი სწორედ ჩრდილოეთის ციალის სანახავად ჩადის.და მაინც, ყველაზე მკვეთრად ავრორას მოვლენა ნორვეგიაში, ალიასკასა და ისლანდიაში ჩანს.
გუშინ ჩრდილოეთის ციალი „ავრორა“ საქართველოს ცაზე გამოჩნდა.
