ჟურნალისტი მერაბ მეტრეველი სოციალურ ქსელში შემდეგი შინაარსის სტატუსს აქვეყნებს:
იცოდით, რომ ლისის ტბაზე პოლიტიკაზე საუბარი აკრძალულია?
ასეთი სამარცხვინო ამბავი დიდი ხანია არ მინახავს.
ხვალ “პოლიტ-ქალაქში” თეონა აქუბარდიას ჩაწერას ვაპირებდი და თეონამ მითხრა, დილით მე და მამაჩემი ლისის ტბაზე ველოსიპედებით ვვარჯიშობთ და აქ ჩავწეროთო, ოღონდ ლისი კერძო ტერიტორიაა და გადაღება ადმინიატრაციასთან უნდა შეათანხმოო.
ვიფიქრე, უბრალოდ ფორმალობა იყო ეს ყველაფერი და დავურეკე ვინმე თიკას “ლისის ტბის” პრესამსასურიდან.
მითხრა, ადმინისტრაციასთან უნდა შევათანხმო და მომწერე, ვისთან წერ და რა თემაზეო. კი გამიკვირდა, თემა რაში აინტერსებთ-მეთქი, მაგრამ მივწერე, თეონა აქუბარდიასთან ვწერ და პოლიტიკაზე უნდა ვილაპარაკოთ-მეთქი.
ჰოდა ეს პასუხი მომივიდა:
“ბოლო თვეებში პოლიტიკურ თემებთან დაკავშირებით თავს ვიკავებთ ტბაზე ჩაწერებისაგან. სხვებსაც ჰქონდათ სურვილი და მათაც უარი ვუთხარით. არ გვინდა რომ უხერხულება შეიმნას. ბოდიშს გიხდით.”
დიდხანს გაოგნებული დავყურებდი ამ მესიჯს და თვალებს არ ვუჯერებდი. მივწერე, თქვენ რა შუაშია ხართ, თქვენ ხომ არ უნდა მელაპრაკაოთ პოლიტიკაზე, თქვენგან ხომ არ ვიღებ კომენტარს, უბრლოად თქვენს ტერიტორიას. ვიყენებ გადასაღებად-მეთქი, მაგრამ ვერაფერს გავხდი.
ასე ვინ და რამ შეაშინა ეს ხალხი? ესაა 2012 წლის მერე გათავისუფლებულო ბიზნესი? ტბაზე ინტერვიუ რა თემაზე ჩაიწერება და იქ ვინ რას იტყვის, ამის გამო მათ პასუხს მოთხოვს ვინმე?
თუ უბრალოდ ისეთ მშიშრებად დაიბადნენ, რომ თავად უწესებენ საკუთარ თავებს ასეთ შეზღუდვებს?
ასეთი ხალხი ფულს როგორ შოულობს? ან ასეთი სამარხცვინო ბიზნეს ელიტის პირობებში რა ცვლილებები და წინსვლა უნდა მოხდეს ამ ქვეყანაში?
სხვის მაგივრად რომ შეგრცხვება ადამიანს, ისეთი ამბავია – წერს მერაბ მეტრეველი.