თბილისის მერიის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი, მანანა თოქმაჯიშვილი ყოფილ პრემიერთან, ბიძინა ივანიშვილთან პირველ შეხვედრას იხსენებს:
,,2011 წლის ოქტომბერში ჩემი დაბადების დღე ახლოვდებოდა, როდესაც მისი პირველი ღია წერილი გამოქვეყნდა. როგორი გარემო იყო საქართველოში, ვფიქრობ, ყველას კარგად ახსოვს – სრული უიმედობის პერიოდი.
ერთ კვირაში მის ოფისში აღმოვჩნდი. მახსოვს, თავად შემოვიდა ჩვენს ოთახში, გამეცნო და წარმატებები მისურვა. მაშინ პირველად ვნახე ფიზიკურად ადამიანი, რომლის შესახებ არაფერი ვიცოდი გარდა იმისა, რომ გააჩინა იმედი საზოგადოებაში.
მეორე დღეს, როდესაც ყავის დასალევად სამზარეულოს ვეძებდი დაბნეული, კიდევ უფრო დავიბენი მასთან მოულოდნელი შეჩეხებით:
-მანანა, ხომ არ დაგეხმარო?
სახელი რომ იმთავითვე დაიმახსოვრა, ჩემთვის მაშინ სასიამოვნო სიახლე იყო. ყველა უხერხულობა უცებ მომიხსნა და ყავის ჩამოსხმაშიც მომეხმარა.
მთავარი წარმოდგენა, რაც მასზე შემექმნა და ბოლომდე დამრჩა, არის მისი საოცარი თავმდაბლობა და გულწრფელობა ურთიერთობაში. მინახავს, როგორ წმენდდა მუშებთან ერთად ეზოს თოვლისგან, როგორი ადამიანურია ნებისმიერთან…
ვნახე, როგორ გაიარა ყველა ნაბიჯი სიმშვიდით და, რაც მთავარია, სიმართლით (როდესაც მისი ოჯახის უსაფრთხოება და სიცოცხლე ბეწვზე ეკიდა).
ის არც ტიპური პოლიტიკოსია და არც ტიპური ჩინოვნიკი, არასდროს გაურბის უხერხულ კითხვებს და პრობლემებს. ამიტომ მისი პრესკონფერენციები გრძელდებოდა 3-4 საათი, ვიდრე ყველა კითხვას ამომწურავი პასუხი არ გაეცემოდა.
ძალიან მწყდება გული, პოლიტიკაში მისი მონაწილეობა რომ დასრულდა, რადგან ასეთი ძლიერი და საინტერესო პიროვნება პოლიტიკაში იშვიათია”.